ŞEHİR PLANLAMA EĞİTİMİNDE KORUMA KAYGISI VE BİLİNCİ

ŞEHİR PLANLAMA EĞİTİMİNDE KORUMA KAYGISI VE BİLİNCİ

Dr. Mehmet TUNÇER

Bu bildiri, 3-5 Ekim 1996 tarihinde, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Safranbolu Meslek Yüksek Okulu Restorasyon Bölümü’nün düzenlediği “BİRİNCİ ULUSAL RESTORASYON EĞİTİMİ SEMPOZYUMU”,’nda sunulmuş ve yayınlanmıştır. (Ed. Doç. Dr. Aysun Özköse, Yayın tar. 1999)

GİRİŞ

Bu bildiride, korunması gerekli kültür varlığı özelliği taşıyan tarihsel/kültürel tek yapı ve konut çevrelerinin korunmasında ya da korunmamasında büyük önem taşıyan “Şehir Planları”nı hazırlayan meslek üyelerine koruma bilinci ve kaygısı verilmesinin önemi üzerinde durulacaktır.

Türkiye’de 1975 AVRUPA MİMARİ MİRAS YILINDAN bu yana geçmişin kültür değerlerinin korunması yönünde artan bir bilinçlenme vardır. Dünyada en zengin kültürel mirasa sahip ülkelerden biri olan ülkemizin, bu mirası korumak ve gelecek kuşaklara aktarmak açısından, kendimize olduğu kadar tüm insanlığa karşı sorumlulukları bulunmaktadır.

Böyle bir sorumluluğun bulunması, bugüne kadar yerleşmiş olan plan-proje yapım yöntemlerine, yeni koruma duyarlı yaklaşımları ve bu yeni yaklaşımları geliştirecek uzmanları gerektirmekte, “Kent Korumacılığı” özel bir ilgi alanı olarak ortaya çıkmaktadır.(ODTÜ, Ankara,1980)

Bir toplum içindeki iş bölümünün zenginleşmesi ve çeşitlenmesi, o toplumun gelişmesine paralel olarak ortaya çıkar. Eğitim kurumları bu gelişmeleri izleyerek programlarını çağdaş ilerlemelere ve toplumun taleplerine göre uyarlamalı ve yeni eğitim örgütlenmelerini gerçekleştirmelidir. Bu özellikle yüksek eğitim kurumlarından beklenen en önemli işlevdir.

I.TARİHİ ÇEVRE KORUMA PLANLAMA PRATİĞİ

Ülkemizde şehir planları, planlama konusunda yasal yeterliliğe(Şehircilik Karnesi) sahip şehir plancıları, bazen mimar ya da harita mühendisleri tarafından hazırlanmaktadır.

Bu planlar,1970’li yılların başına kadar genellikle tarihsel şehir dokuları dikkate alınmadan hazırlanmaktaydı. Planlarda bazı anıtsal,(nadiren bazen de sivil) yapılar korunmuş, genellikle “imar” adı altında tarihsel kent dokularının yıkımını öngören uygulamalar yapılmıştır.

Hatta bugün bile birçok yerel yönetici tarafından imar konusu tarihsel dokuları yıkıp yok ederek, yeni bulvarlar açmak ve çok katlı(modern?) yapılaşmalara olanak tanıması olarak algılanmaktadır.

Kentlerimizin Moğol istilasından bu yana görülmemiş bir şekilde tahribine yol açan bu imar düzeni ve imar planları, paha biçilemez değerdeki tarihsel ve kültürel çevrelerin bilgisiz ve bilinçsiz politikacılar ve kent yöneticileri tarafından ‘yeterli ‘ ehliyete sahip plancılara, mimarlara ya da teknisyenlere çizdirilen “İmar Planlamaları”nın bir sonucudur. Birçok imar planı bu açıdan birer “yıkım planı” olarak kentsel dokuların tahribine yol açmıştır. Hatta rant artışı nedeniyle bazı kent dokuları tekrar tekrar yıkılarak yeniden yapılmıştır. Bu da büyük ölçüde ulusal servet kaybı demektir.

Yenilenen kesimlerde yenilenmenin parçacı oluşu ve zamana yayılması yapı ve üst yapıda yetersizliklere mal olmuş, sürekli kazılan döşenen ve asfaltlanan yarı oluşmuş/oluşmakta olan bir çevrede yaşamanın maddi ve manevi kayıpları ile karşı karşıya kalınmıştır.

1950’li yıllardan başlayarak artan nüfus ve göç olgusu ile hızlanan kentleşmenin bir sonucu olarak, kıt kent topraklarının artan oranda spekülasyon amaçlı olarak yağmalanması nedeniyle tarihsel kent merkezlerinin ve korunması gerekli geleneksel kent dokuları üzerinde büyük baskılar oluştuğu da bilinen bir gerçektir.

Hazırlanan Nazım İmar Planları’nın (1/500) ve Uygulama İmar Planlarının (1/1000) bu baskıları minimize edecek şekilde plan, proje, organizasyonel ve parasal önlemlerini alması ve en azından “koruma amaçlı” olması gerekmekteydi.

Planlama yeterliliğine sahip tüm planlamacıların tarihsel ve doğal çevrenin korunması ve geliştirilmesi konusunda bilinçsiz ve/veya bilgisiz olduğu söylenemez. Ancak bunun yeterli düzeyde bulunmadığını ya da yetersiz olduğunu söylemek olasıdır. Ayrıca günümüz ekonomik koşullarında plancının korumaya karşı “ etik” sorunu giderek belirgin hale gelmektedir.

Türkiye’de hemen tüm yerleşmelerin korunması gerekli kesimleri bulunmaktadır ve bu nedenle bu konuda çalışma yapacak uzmanların sayısı arttırılmalıdır.

Bir şehrin, ekonomik yapısının, teknolojik düzeyinin, sosyal ve kültürel yaşantısının göstergesi olan en önemli kesimi “Ticaret Merkezi”dir.

Merkezde oluşan mekân özelliklerinin çoğu, kenti kent yapan ve ait olduğu kentin karakteristik özelliklerini yansıtan, kentin “Kimliği”ni veren ve kenti tanımlayan yapıların ve bunlara bağlı işlevlerin toplandığı mekânlardır. Geleneksel kent merkezleri ise, yüzlerce, bazen binlerce yıllık bir birikim sonucu çok değişik kültürlerin ve mimari/çevresel oluşumların bir sonucudur ve kentlerin genellikle en ilgi çekici ve korunmaya değer kesimlerini oluştururlar.

Osmanlı-ürk kentlerinde köklü bir ticaret organizasyonu ve ticari yapı geleneği bulunmaktadır. Günümüzde, İstanbul, İzmir, Şanlıurfa, Bursa, Konya vb. pek çok kentin tarihi ticaret merkezleri, bu geleneğin fiziki olarak günümüze kadar ulaşmış kanıtlarıdır. Bu ticari merkezlerin günümüzde yeniden düzenlenmesi, eski yapılara uyumlu yeni kullanımların verilmesi gerekmektedir.

Mimari, yerel, tarihsel estetik ve sanat özelliği bulunan ve bir arada bulunmaları nedeniyle teker teker taşıdıkları değerden daha fazla değer taşıyan, kültürel ve doğal çevre elemanlarının (yapılar, bahçeler, bitki örtüleri, yerleşim dokuları, duvarlar) birlikte bulundukları alanların tümü ise “Kentsel Sit Alanları”nı oluştururlar.

Günümüzde Kültür Bakanlığı, Kültür Ve Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü, yerleşim alanlarında korunması gerekli yöreleri(doğal, kentsel, arkeolojik ve tarihsel sit alanları) ve taşınmaz kültür varlıklarını saptamaktadır.

2863 Sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yasası uyarınca uyarınca bu saptama sonrasında (2 yıl içinde!) Belediyeler tarafından bu alanların “Koruma Amaçlı İmar Planları”nın yapılması gerekmektedir. Belediyeler bu planların yapımı esnasında gerektiği takdirde Kültür Bakanlığı’nın desteğini alabilmektedirler.

Koruma Amaçlı Planların amacı; kentlerin en önemli tarihsel ve kültürel kesimlerinin sağlıklı bir şekilde korunması, kent bütünü ile ulaşım, kullanım ve sosyo-ekonomik sağlıklı ilişkilerden kurulması, günün gereklerine göre sağlıklılaştırılmasını, yenilenecek kesimlerinin ise, tarihi doku ile uyumlu bir şekilde yenilenmesini sağlamaktır.

Koruma Amaçlı Planlama çalışmaları disiplinler arası bir ekibin birlikte çalışmasını zorunlu kılmaktadır. Planlanan alanın özelliğine göre; kent korumada uzman şehir plancısı yanı sıra, restorasyon uzmanı mimar, arkeolog, sanat tarihçi, sosyal bilimci, etnolog, peyzaj mimarı, harita mühendisi, alt yapı mühendisleri vb. uzmanlık dallarının işbirliği ve eşgüdüm içerisinde çalışmasını gerektirmektedir.

Ancak, bu çalışmaların esas amacı koruma amaçlı olsa da bir plan yapılması söz konusu olduğundan ekip başının “Korumada Uzman Şehir Plancısı” olması önem taşımaktadır.

Disiplinler arası bir çalışmanın yönetiminde görev alacak plancının sorumluluğu, her bir sektör uzmanı ile işbirliği yapmak ve en az onlar kadar sektör konularına (restorasyon, arkeoloji, sanat tarihi, peyzaj, vb.) hakim olmaktır.

Bu sentez için özel bir bilgi ve beceri gerekmekte, ancak özel bir eğitim ile sağlanabilmektedir. Çevre ölçeğinde koruma planlaması çalışmalarında ekip sorumluluğunu üstlenecek”Şehir Plancılarında” tarihi çevrenin özellikleri, mimarlık, restorasyon, sanat tarihi ve arkeoloji konusunda olduğu kadar, doğal çevre koruması, ekolojik denge vb. konularda bilgi birikiminin bulunması gereklidir.

II. ŞEHİR VE BÖLGE PLANLAMA BÖLÜMLERİNDE “TARİHİ ÇEVRE BİLİNCİ VE TARİHİ ÇEVRE KORUMASINA YÖNELİK EĞİTİM”

Ülkemizde “Şehir Bölge Planlaması” eğitimini veren bazı bölümlerin (Ek I) eğitim programlarında ‘ Tarihsel Çevre Koruma Planlaması’, ‘Şehir Koruma (Ek II), ‘Şehir Yenileme’ gibi başlıklar altında dersler yer almakta ya da en azından “tarihsel çevrenin” de yer aldığı bir kentte yapılmış bir planlama çalışması yer almaktadır.

Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde:

1.Lisans Düzeyinde: Sanayi öncesi kent planlaması, sanayi kenti ve planlama tarihi, Osmanlı kentleri ve Cumhuriyet Döneminde kent planlaması gibi dersler verilmektedir.

2.Lisansüstü eğitimde ise kentsel koruma ile ilgili ders bulunmaktadır.

Mimar Sinan Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde:

1.Kent Planlaması ve Lisans eğitiminde 3. Yıl,2. Yarıyıl 2 saat/teori “Koruma Planlaması” eğitimi verilmektedir. Çevre Koruması da derslerin içeriğinde yer almaktadır.

2.Kentsel Koruma ve Yenileme Yüksek Lisans Programı 1990–1991 Döneminde ilk mezunlarını vermiştir. 1995 sonuna kadar 11 öğrenci diploma almıştır.

Dokuz Eylül Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde:

1.Lisans eğitiminde; tarihsel çevre bilinci, tarihsel çevre kaygısına yönelik derslerin (insan yerleşmeleri tarihi, şehir yenileme vb.) yanı sıra tarihsel çevre planlamasına yönelik eğitim verilmektedir.

2.Kent korumada yüksek lisans programı açısından düşünülmektedir.

Gazi Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde:

1.Lisans Eğitiminde; şehirlerin gelişim tarihi, Türk şehircilik tarihi, tarihi çevre bilinci, tarihi çevre planlaması, sanat tarihi vb. dersler okutulmaktadır.

2.Kentsel Koruma Yüksek Lisans Programı oluşturulmuştur.

Selçuk Üniversitesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümünde:

1.Lisans eğitiminde, 5 yarıyılda “Kent Koruma” (2+2) ve “Şehir Yenileme” dersleri bu yıldan başlayarak verilecektir.

2.Yüksek Lisans programı bulunmaktadır.

Mimar Sinan Üniversitesi ve Gazi Üniversitesinde “Kentsel Koruma Yüksek Lisans Programı” bulunmaktadır.(Ek III).

Bu satırların yazarının da eğitim gördüğü Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Şehir Planlama bölümü ile Restorasyon Bölümü işbirliği ile oluşturulan “Şehir Korumada Şehir Planlama Yüksek Lisans Programı” 1982–83 yıllarından itibaren ne yazık ki kesintiye uğramıştır. (Ek IV)

1970–1975 yılları arasında “Şehir Koruma” alanındaki gereksinmeyi karşılamak amacı ile ODTÜ Mimarlık Fakültesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü ile Restorasyon Bölümü her iki bölümün de etkinliğini arttıracak bir denemeye girişmişlerdir. (ODTÜ,1980)

Şehir Planlama Yüksek Lisans öğrencileri arasından, koruma sorunlarında uzmanlaşmak isteyenler, belirli bir program çerçevesi içinde, Restorasyon Bölümünden yoğun olarak ek dersler almışlar, her öğrenci için özel bir program hazırlanarak bu deneyimin işleyişi iki bölümce bir protokole bağlanmıştır.

Bu protokole uygun eğitimlerini tamamlayan öğrencilere “Şehir Planlama Yüksek Lisans” diploması verilmiş, ayrıca restorasyon bölümü tarafından, bu kişilerin “Koruma” konusunda yaptıkları çalışmaları belgelenmiştir.

1980 başına kadar bu eğitimi gören Şehir Planlama Bölümü yüksek lisans öğrencisi sayısı sadece (5)tir ve programda halen (6) öğrenci bulunmaktadır. (ODTÜ,1980) Bu programda yetişen öğrencilere Kültür Bakanlığı, Belediyeler ve özel bürolarca yüksek bir talep olduğu belirtilmektedir.

İki bölümde Bölüm Genel Kurul Kararları ile birer komite kurarak, bölümler arası işbirliğinin esaslarını ve geliştirilecek ortak programın içeriğini saptamış ve bu program uygulanmıştır.(Ek IV) Ancak bu ortak program daha sonra kesintiye uğramıştır.

III. ŞEHİR PLANCILARINA VERİLECEK KORUMA EĞİTİMİNİN KAPSAMI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER

Güncel sorunlar, ülkemizin yaşadığı sosyal, ekonomik ve siyasal sorunlar kentsel sorunları giderek karmaşık hale getirmektedir. Kentlerin giderek büyümesi, sorunlarının değişerek çeşitlenmesini getirmekte, her bir kentsel sorun ve konu başlı başına bir uzmanlık gerektirmektedir.

Ülkemizde Şehir ve Bölge Planlama eğitiminin bu sorunlara çözüm getirecek sürdürülebilir kentsel gelişmeyi sağlayacak esnek ve güncel eğitime yönelmesi, teorik çalışmaların pratikte karşılığını bulacak şekilde hazırlanması gereklidir.

Ülkenin kısıtlı olanaklarını koruyup değerlendirecek, doğal ve kültürel çevresini koruyarak geliştirecek planlama yöntemlerine, eylemlerine ve bilgisine gereksinim bulunmaktadır.

Şehir Ve Bölge Planlama Bölümlerinin son yıllardaki bizce doğru olmayan sayısal artışı “Şehir Plancılarının” niceli olarak artmasına ancak niteliklerinin tartışılır hale gelmesine neden olmaktadır. Öğretim elemanı, atölye, araç gereç bulmakta zorlanan bu bölümler yetersiz bir eğitimin sonuçlarını kısa sürede vereceklerdir. Bu durum meslek etiği ve meslek pratiği açısından vahim sonuçlar doğurabilecektir.

Kentsel gelişmede yasal olarak önemli bir yer tutan fiziki planları hazırlayan ve “yeterlilik belgesi” ne sahip plancıların tarihsel (ve de doğal) çevrenin korunmasına verdikleri önemin artışı, ancak lisans ve lisansüstü eğitim sürecinde alacakları ”tarihi (-doğal) çevre bilinci” ve “tarihsel (-doğal) çevre kaygısı” eğitimin yeterli düzeyde olması ile sağlanabilecektir.

Geçmişi iyi tanıyan, bu nedenle geleceğe yönelik tasarılarda doğru ve yaşanabilir çevreler oluşturan Şehir Plancıları yetiştirmek her bölümün en başta gelen amacı olmalıdır. Bu nedenle, tarihsel kent dokularının tanınması, çevre ölçeğinden tek yapı ölçeğine kadar inebilen analiz, değerlendirme ve sentez çalışmalarını başarı ile yapabilen şehir plancıları yetiştirmek gerekmektedir.

Maddi ve manevi kültür varlığımızı ve onun doğal çevresini korumak zorundayız. Sürdürülebilir kalkınmanın temeli de budur ve hiçbir toplum “döke saça” kalkınmasını sürdüremez. Sadece taşınmaz kültür varlıklarımızı, kültür mirasını korumak gibi sınırlı bir çaba içinde bütünü kaybetmemek gerekir.

Koruma eğitimini her şeyden önce toplumun eğitimi içinde düşünmek gerekir. Lise ve dengi okullardan üniversitelere kadar gelebilen gençlerin sanat, kültür, tarih vb. hakkında bildikleri o denli yetersizdir ki,” tarihi çevre koruma eğitim” aynı zamanda bir sanat, kültür ve tarih eğitimi de olmak zorundadır. Koruma bilincini oluşturmak şüphesiz ilköğretimden başlayarak yapılacak bilinçli çabalarla başarılabilir.

Koruma bilincini oluşturabilmek için önce kültür varlıklarının neler olduklarını bilmek, belgelemek ve envanterlerini çıkarmak gereklidir. Dia, Video, Film, CD Rom vb. çağdaş teknoloji kullanılarak verilen eğitimin daha etkili olduğu ve sevildiği bir gerçektir.

Tarihsel çevre konusunda kültürel varlıkların tanıtımı ve sevdirilmesi geleceğin “ şehir plancılarını” koruma yöneltilebilir. Uygulamalı dersler, stüdyo(atölye) çalışmalarında koruma planlaması konusu da özel önem verilmesi ile ilgili birikimi artacaktır. Lisans ve lisansüstü eğitim programlarının sayısal ve nitelik olarak geliştirilmesi de bilgi birikimi ve bilinci arttıracaktır.

Tarihsel çevrenin korunması ve geliştirilmesinde ülkemizdeki sosyal ve ekonomik çerçeveye önem verilmeli, parasal, yasal ve yönetsel boyutları tanımlayarak özellikler darboğazlar vurgulanmalıdır.

Koruma Amaçlı Planlama teknikleri, analiz, değerlendirme ve sentez çalışmalarının öğretilmesi yanı sıra, merkezi ve yerel yönetimin (Kültür Bakanlığı, Vakıflar, Belediyeler) ile sivil toplum örgütleri ve halkın bu konudaki rolü ve önemi özelikle vurgulanmalıdır.

Sadece lisans ve yüksek lisans konusunda eğitimin verilmesi yeterli değildir. Kamu kurum ve kuruluşlarında, serbest piyasada çalışan “yeterli (ve de yetersiz) “ şehir plancılarının da zaman zaman “tarihi çevre koruması” konusunda meslek için eğitimden geçirilmesi büyük önem taşımaktadır. Şehir plancıları odası ile üniversitelerimizin işbirliği ile bu eğitim programları oluşturulmalıdır.

Geçmişin deneyimlerini geleceğe aktarmak her meslek dalının olduğu kadar şehir plancılarının da görevlerinden biri olmalıdır ve eğitim de bunu gerçekleştirecek araçları sağlamalıdır.

KAYNAKLAR

GÜNAY R.”Koruma Eğitiminin Önemi, Kapsamı, Sorunları Üzerine Görüşler”,Koruma Eğitim Semineri,4–6 Şubat ODTÜ,1982

KELEŞ R., “Türkiye’de Kentbilim Eğitimi” A.Ü. SBF Yay.561,Ankara,1987.

Şehir Korumada Şehir Planlama Yüksek Lisans Programı İçin Şehir Planlama Bölümü Restorasyon Bölümü İşbirliği Programı, ODTÜ,1980.

Şehir Ve Bölge Planlama Bölümleri İle Yapılan Araştırma Sonuçları.

EK I: ŞEHİR VE BÖLGE PLANLAMA BÖLÜMLERİNDE YAPILAN ARAŞTIRMA SORULARI

I.                   Bölümünüz Eğitim Programında Aşağıdaki Konulardan Hangileri Yer Almaktadır?

(   )Tarihsel Çevre Bilinci

(   )Tarihsel Çevre Kaygısı

(   )Tarihsel Çevre Planlaması

(   )Kent Koruma

(   )Diğer (Belirtiniz)………………………………………………………………………….

            II. Bölümünüz Eğitim Programında Yüksek Lisans Programı Olarak “Kentsel Koruma “ Bulunmakta İse Bu Programın Başlangıç Tarihi Ve Bugüne Kadar Mezun Sayısını Yazınız.

            III. Tarihsel/ Kültürel Çevre Koruması’na İlişkin Önümüzdeki Yıllarda Bölümünüzde Açılması Düşünülen Bir Ders Programı Olup Olmadığını Yazınız.

            IV. Şehir Planlama Eğitiminde Sizce “Tarihsel Çevre Planlaması” Eğitimi Yer Almalı Mıdır, Eğer Cevabını Evet İse;

            (   )Sadece Lisans Düzeyinde,

            (   )Lisans Ve Yüksek Lisans Düzeyinde

            (   )Doktor’da

            (   )Teorik Bir Ders Olarak

               (  )Atölye/Stüdyo’da Ayrı Bir Proje Olarak

EK II: KONYA SELÇUK ÜNİVERSİTESİ

          ŞEHİR BÖLGE PLANLAMA BÖLÜMÜ(ŞBP 301)

           “ŞEHİR KORUMA” DERSİ/TEORİK ÇERÇEVESİ(1996–1997/GÜZ)

I.Tarihsel çevre korum bilinci ve kaygısının gelişimi ve tanımlar:

1.1.      Avrupa’da Tarihi çevre koruma bilinci ve kaygısı

1.2.      Ülkemizde Tarihi çevre koruma bilinci ve kaygısı

1.3.      Kentsel, tarihsel, doğal, arkeolojik set tanım ve nitelikleri

II. Tarihsel çevrenin korunmasına ilişkin yasaların gelişimi:

2.1.      Osmanlı Dönemi (İlk müzecilik hareketleri, Asar-ı Atika Nizamnameleri

2.2.      Cumhuriyet dönemi (Eski Eserler Yasası, Kültür ve Tabiat Varlıklarını Korum Yasası ile ilgili yönetmelikler)

III. Taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarının korunması ve değerlendirilmesine ilişkin kurumsal yapı:

3.1.      Kültür Bakanlığı (Eski Eserler ve Müzeler Gn. Md., Koruma Kurulları vb.)

3.2.      Vakıflar Genel Müdürlüğü

3.3.      Yerel Yönetimler

3.4.      Sivil Toplum Örgütleri

IV. Koruma Amaçlı Planlama Çalışmaları:

4.1.Analiz ve Değerlendirme Çalışmaları

4.a. Geleneksel plan analiz yöntemlerinin koruma alanlarında uygulanması, fiziki, sosyal ve ekonomik değerlendirmeler,

4.b. Mimari Ölçeklerde saptama ve değerlendirme çalışmaları(iç ve Dış Envanter Fişlemesi)

4.c. Sanat Tarihi sektörüne ilişkin araştırmalar,

4.d.Arkeoloji sektörüne ilişkin araştırmalar,

4.e.Toplum Bilim ve Etnoloji sektörüne ilişkin araştırmalar,

4.2.Sentez ve Plan Kararlarının Üretilmesi

            4.a. Şehir Planlama analizlerinin sentezi (arazi kullanımı, kat yüksekliği, yapı kalitesi, ulaşım, çevresel değerlendirme, sosyal ve ekonomik yapıya ilişkin değerlendirmeler vb.)

            4.b. Mimari ve yapıların korunmasına ilişkin değerlendirme(iç ve dış mimari değerlendirme, değişmişlik değerlendirmesi, estetik değerlendirme)

4.c.Çevresel Değerlendirme (görsel değerler, çevresel sorunlar vb.)

V. Koruma Amaçlı plan örneklerinin irdelenmesi (Hacıbayram, Ulus, Ankara Kaleiçi, Şanlıurfa, Bergama, Perge, Talas, Konya, Antalya vb.)

VI. Örnek bir alanda koruma amaçlı planlama çalışması yapılması

EK III. GAZİ ÜNİVERSİTESİ

MÜHENDİSLİK MİMARLIK FAKÜLTESİ

ŞEHİR VE BÖLGE PLANLAMA BÖLÜMÜ

“ŞEHİR PLANLAMA YÜKSEK LİSANS PROGRAMI”

(KENTSEL KORUMA VE YENİLEME ALT DİSİPLİNİ)

EĞİTİM PROGRAMI

·         Gecekondu Ve Islah Sorunları

·         Şehirsel Yenileme Ve Kavram Esasları

·         Tarihi Çevre Bilinci

·         Planlamanın Yasal Yönetsel Çerçevesi

·         Tarihi Kent Merkezlerinde Trafik Politikaları

·         Koruma Yenilemenin Sosyo-Ekonomik Yönleri

·         Kent Ve Çevre Sosyolojisi

·         Toplumsal Boyutta Kentsel Yaşam Kalitesi

·         İleri Teknoloji Ve Uzaktan Algılama

·         Erişebilirlik

Not: Ayrıca iki ders içerisinde “Kentsel Koruma Yenileme Atölyesinde Koruma Amaçlı Plan Çalışmaları” yapılmaktadır.

EK IV. ORTADOĞU TEKNİK ÜNİVERSİTESİ, ŞEHİR KORUMADA ŞEHİR PLANLAMA YÜKSEK LİSANS PROGRAMI” (1980)

DERSİ VEREN BÖLÜM	AYNEN KALAN DERSLER	İÇERİĞİ GELİŞTİRLEN DERSLER	YENİ AÇILAN DERSLER
Şehir Planlama Bölümü	RP511/Planning Theory(9) RP531/Theory Of Spatial Organization(9)	CP672/ Urban Conservation CP620/Economic Aspects of Restoration and Conservation
Ortaklaşa	CP540/ Thesis Seminar(9) RES501/Desing Studio(18) RES601/Desing Studio(18) ·         Survey Analysis ·         Preservation of Historic Towns and Areas	CP600/City Pl,Thesis in Restoration and Conservation RES 502/Design Studio(18)
Restorasyon Bölümü	RES 511/ Theory of Rest. And Cons.(9) RES512/ Theory of Rest. And Cons. RES541/Historical Structural Systems (9)	RES 671/ Techniques of Conservation

Not: Parantez içindekiler ders kredileridir.